سیستم صوتی ماشین | آشنایی با اجزای مختلف سیستم صوتی ماشین

سیستم صوتی ماشین | آشنایی با اجزای مختلف سیستم صوتی ماشین

سیستم صوتی ماشین

نصب و راه اندازی انواع آپشن بر روی خودرو های داخلی و انواع خودرو های وارداتی توسط کارشناسان خبره تکتاز آپشن

سلام خدمت دوستان عزیز . همراهان همیشگی تکتاز آپشن بزرگترین مرجع ارائه دهنده خدمات آپشن خودرو در ایران

در این سری از سری مقالات تکتاز آپشن به موضوع جذاب و پرطرفدار سیستم صوتی ماشین و معرفی اجزای مختلف آن در خدمت دوستان عزیز هستیم

در ادامه با ما همراه باشید

قسمت های اصلی یک سیستم صوتی

هدیونیت

اولین رابط بین کاربر و صوتی که از اتومبیل پخش می‌ شود، هدیونیت است. ساده بگوییم که  هدیونیت همان چیزی است که قدیمی‌ ها به آن ضبط می‌ گفتند. کنسول اصلی که کاست درون آن قرار می‌گرفت و بعدها سی‌ دی به‌ جای آن آمد. حالا هم که همه‌ چیز ساده شده و با اتصال یک فلش USB یا اتصال به گوشی تلفن همراه از طریق پورت AUX هزاران آهنگ در دسترس است.

هدیونیت‌ ها به‌مرور زمان تغییرات گسترده‌ای کردند. نمونه‌ های اولیه جعبه‌های سنگین و ساده‌ای بودند که تنها رادیو روی آن سوار بود. بعدها با پیشرفت تکنولوژی و البته ملاحظات امنیتی، کل هدیونیت را می‌ شد از محفظه‌ اش بیرون کشید، چند سالی که از این قابلیت گذشت، شرکت‌ ها کار را برای مصرف‌کننده ساده‌ کردند. بعد از آن فقط کافی بود که پنل یا قسمت جلویی هدیونیت را از جای خود جدا کنیم.

مدتی مدل‌ های برتر هدیونیت‌ها بسته به نمایشگر آنها بودند؛ یعنیآن دسته که با نمایشگر رنگی بودند به‌اصطلاح Demo دار بودند، محبوبیت و قیمتی به‌ مراتب بالاتر داشتند. حرفه‌ای‌ ها از پخش‌ های دوطبقه موسوم به 2DIN‌ استفاده می‌کردند. این هدیونیت‌ها درواقع همان پخش‌ هایی بودند که روی خود نمایشگر نیز داشتند. اغلب اندازه‌ آنها ۶٫۱ و برخی نیز ۷ اینچی بودند. این اواخر اتومبیل های پر آپشن کره‌ای و ژاپنی مجهز به سیستم صوتی هستند که نمایشگر آن به‌صورت توکار و متصل به داشبورد است. هدیونیت‌هایی که از آن به اسم InDash یاد می‌شود. علاوه بر اطلاعات موزیک در حال پخش، نمایش تصویر دوربین عقب و روی برخی نیز نمایش فیلم از دیگر قابلیت‌ های آنها هستند. از نظر کارشناسی و مهندسی، هدیونیت‌ها برحسب قابلیت‌های بصری‌ اندازه‌گیری نمی‌شوند. در حقیقت، وجه تمایز آنها خروجی آنها و قابلیت تعداد اتصال‌ شان به آمپلی‌فایر، ساب‌ ووفر، توییتر، میدرنج و سایر باندهاست

اسپیکر

در ادبیات مربوط به سیستم‌های صوتی، اسپیکر همان باند یا بلندگو می باشد. قطعه‌ ای تقریبا بزرگ که وظیفه‌ اصلی پخش صدای خروجی توسط هدیونیت را به عهده دارد. تمام تلاش کارشناسان سیستم‌های صوتی در همین قسمت و برای بیرون کشیدن باکیفیت‌ ترین صدا و البته در مواقعی بلندترین صدای ممکنه است.

اسپیکرها به دو دسته‌ی اصلی کواکسیال و کامپوننت تقسیم می‌شوند. مهم‌ترین و پراستفاده‌ ترین نوع بلندگو ها، این دو مورد هستند. البته زیردسته‌ هایی مانند اکتیو پَسیو نیز موجود هستند که در ادامه با آنها آشنا خواهید شد. در بلندگو های کواکسیال همه‌ چیز به‌ صورت ساده در کنار یکدیگر قرار گرفته است.

ووفر، میدرنج و تیوتر همگی در یک مجموعه تعریف می‌ شوند. درست برخلاف آن، بلندگو های کامپوننت از اجزای جداگانه درست می شوند. در سیستم‌ های متعارف بازار، اکثر بلندگوها در کلاس کواکسیال هستند. مدل‌های کامپوننت برای اهدافی مانند سیستم صوتی بسیار حرفه‌ای در اتومبیل، ایجاد آرایه‌ صدا در سینماها و سالن‌ های تئاتر مناسب است. باند اتومبیل هابه دو گروه اصلی دسته‌ بندی می‌ شوند. باندهای گرد یا باندهای بیضی (خربزه‌ای).

اسپیکرهای گرد به‌ دلیل ابعاد کوچک‌ تر بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند، نصب درون داشبورد جلو، روی درب‌ ها و روی طاقچه‌ عقب، از جمله مزایای بهره‌ گیری از اسپیکرهای گرد است. البته این بدان معنا نیست که این سری از بلندگو ها قابلیت پخش صداهای بلند را ندارند؛ اما طبق تجربه و بررسی آنچه در بازار است، باند های دایره‌ای اغلب در سیستم‌های متوسط با هزینه‌ مقرون‌ به‌ صرفه انجام می‌ شود. این مدل از بلندگوها از نظر شعاع به چهار دسته ۱۰، ۱۳، ۱۶ و ۲۵ سانتی‌ متری تقسیم می‌ شوند. البته گروهی از باندهای گرد هم هستند که از نظر کارایی یک سر و گردن از بقیه مدل‌ ها بالاتر هستند

بلندگوی پسیو

این بلندگو ها فاقد آمپلی‌ فایر داخلی هستند و برای پخش، به یک آمپلی‌ فایر نیاز دارند. در بسیاری از موارد این بلندگو ها کاربردهایی مانند مراسم خیابانی و کارناوال‌ ها، سخنرانی‌ های رسمی، سالن‌های همایش و… دارند. بلندگو های پسیو با اینکه آمپلی‌فایر داخلی ندارند، اما دارای تنظیماتی در پشت بدنه برای تناسب فرکانس هستند. پسیو های حرفه‌ ای از طیف عظیمی از فرکانس‌ها پشتیبانی می‌کنند و به همین منظور به‌عنوان اسپیکر های حرفه‌ای نیز از آنها استفاده می‌ شود.

بلندگوی اکتیو

بلندگو های اکتیو از یک آمپلی‌ فایر داخلی به همراه کنترل‌کننده‌ ی صدا بهره می‌ برند. در تنظیمات قرار گرفته بر روی بدنه‌ این بلندگو ها، پیچ‌های ولوم، تنظیم Gain، تنظیم بیس و درنهایت تریبل قرار دارد. مهم‌ترین ویژگی بلندگو های اکتیو، قابلیت‌ هایی است که آمپلی‌فایر داخلی آن فراهم می‌کند. برای  مثال شما دیگر هیچ نیازی به تنظیم فرکانس‌ های خروجی ندارید زیرا آمپلی‌ فایر داخلی فرکانس‌های مناسب هر بخش را القا می‌کند. این باندها در مواقع اوج فرکانس عملکرد بهتری را از خود به نمایش می‌ گذارند. پس درنتیجه خطر خرابی درایوها و درنهایت بلندگوها به حداقل می‌ رسد و در هزینه‌ ها بسیار صرفه‌ جویی می شود

کامپوننت

کامپوننت  نوعی از باندهای گرد است که اجزای تقویت و تفکیک صدای آن بیرون از محفظه‌شان هستند؛ یعنی شاید در ظاهر شبیه اسپیکرهای معمولی باشند ولی درواقع اجزای آن از هم جدا شده‌اند. به همین دلیل است که به آنها Component‌ گفته می‌شود.

درواقع کامپوننت از یک جفت ووفر و یک جفت توییتر تشکیل می شود بدین ترتیب که فرکانس‌ های پایین و رنج وسط برای ووفر و فرکانس‌ های وسط به بالا برای توییتر آماده و ارسال می‌شود. معمولا کامپوننت صدای بهتری (نه الزاما بلندتر) نسبت به اسپیکر معمولی دارد.

می‌توان گفت به علت حذف فرکانس‌های مزاحم و غیرضروری، کامپوننت از لحاظ توان خروجی صدا نیز از بلندگوی هم‌تراز خود قوی‌ تر بوده و می‌تواند وات خروجی بیشتری داشته باشد. محل قرارگیری و جهت انتشار فرکانس‌ها در کابین اتومبیل یکی از دلایل ایجاد صدای سه‌بعدی و فراگیر است که این ویژگی توسط کامپوننت امکان‌پذیر می‌شود و می‌ توان هر قطعه را در جای مناسب خود جایگذاری کرد. نکته‌ی مهمی که در انتخاب این دو نوع اسپیکر نقش دارد، بخش اقتصادی آن است. کامپوننت هزینه‌ی نسبتا بالاتری دارند . با توجه به چند تیکه بودن کامپوننت‌ ها نصب و راه‌ اندازی آنها مشکل‌ تر از یک بلندگو است.

ووفر و ساب‌ووفر

ماهیت صدا برخلاف نور که طیف است، با موج تعریف می‌شود. موج نیز از طریق فرکانس اندازه‌گیری می‌شود. از نظر فیزیک، گوش انسان فرکانس صوتی بین ۲۰ هرتز تا ۲۰ کیلوهرتز را می‌ شنود. صدای ۲۰ هرتز خیلی بم است و صدای ۲۰ کیلوهرتز خیلی تیز و به‌ عبارتی زیر هستند. برخلاف تصور، آن چه ما از آنها به اسم فرکانس پایین یاد می‌ کنیم، صداهای بم هستند. طبیعتا امواج صوتی با فرکانس بالا شامل صداهای زیر خواهند بود.

ساب‌ ووفر مخصوص فرکانس‌ های خیلی پایین (۲۰ تا ۲۰۰ هرتز) است. ووفر (که در اتومبیل کاربرد کمتری دارد) مخصوص فرکانس‌های ۴۰ تا ۵۰۰ هرتز و درنهایت میدووفر (در سینماها و استودیوهای حرفه‌ای) هم مخصوص فرکانس‌ های ۵۰۰ تا ۲۰۰۰ هرتز است. البته این فرکانس‌ ها می‌ توانند متغیر باشند که این مسئله بستگی به جنس اسپیکر و همینطور مهندس طراحی دارد. ساب‌ووفرها طوری طراحی می‌شوند که صدای بین ۲۰ تا ۲۰۰ هرتز را پخش کنند؛ یعنی صداهای بسیار بم و کلفت. با وجود این قطعه، دیگر صداهایی با پایین‌ ترین فرکانس را از دست نمی‌ دهیم. آنهایی که به بِیس و به‌ قول حرفه‌ای‌ ها به موسیقی‌ های پرکوبش علاقه دارند، نباید از ساب‌ ووفر غافل شوند.

آمپلی‌فایر

تصور اکثر مردم بر این است که آمپلی‌ فایر همان دستگاه تقویت صوتی است. درحالی‌ که صدای تولیدی توسط هر دستگاه صوتی به‌ تنهایی قابل‌ شنیدن نیست؛ بنابراین صدا باید به بخشی به اسم آمپلی‌ فایر فرستاده شود تا طی چند مرحله تقویت و مهم‌تر از همه تفکیک‌ سازی شود. سپس به بلندگوها در هر کانال (طیف فرکانسی) ارسال شود.

فراموش نکنید خروجی آمپلی‌فایر (به قول حرفه‌ای‌ها آمپ) باید با ورودی بلندگو ها یکسان باشد. اکثرا فکر می‌کنند قدرتِ بیشتر نشان‌ دهنده‌ ی ولوم بیشتر است. مثلا آمپلی‌ فایر با خروجی ۱۰۰ وات ولوم بیشتری نسبت به آمپلی‌فایر ۵۰ وات ارائه می‌دهد.

به‌ دلیل محدودیت‌ های طراحی و همچنین بحث هزینه، در اکثر دستگاه‌ های پخش‌ کننده از آمپلی فایر ارزان‌ قیمت استفاده می‌شود که گاها حتی با میزان مختلف ولوم، صدای متفاوتی دارند. مثلا پخش‌کننده‌ ای را فرض کنید که با ولوم کم، صدای آن بم و با ولوم متوسط، صدای آن خوب و درنهایت با ولوم زیاد صدای آن تیز می‌شود. این یک ترکیب مرگبار از نظر یک کارشناسی است.

توییتر

حالا که با مباحث مربوط به فرکانس و سطوح صدا آشنا شدید، دیگر به‌ خوبی می‌ دانید که برای پخش صدا های زیر، نیاز به سخت‌افزاری ویژه است. اغلب بلندگو ها حتی نسخه‌ های معمولی بازار قطعه کوچکی به اسم Tweeter (با تلفظ صحیح توییتر که به‌اشتباه تیوتر گفته می‌شود) دارند.

این وسیله برای تولید و اجرای صداهای صوتی با فرکانس بالا طراحی و ساخته شده است. به‌طور معمول در رنج فرکانس ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ هرتز (که معمولا بالاترین حد شنوایی انسان است) کار می‌کند. توییترهای تخصصی      می‌ توانند فرکانس‌ های بالاتر از ۱۰۰ کیلوهرتز را نیز پردازش و پخش کنند. وجه‌ تسمیه‌ی این واژه در حقیقت از بسامد بالای صدای برخی از پرندگان گرفته شده است. برخلاف ووف‌ها (صدای سگ) که نقطه مقابل توییت هستند.

شنیدن صدای خالی توییترها نمی‌ تواند چندان جالب باشد. صدای فرکانس بالایی که آنها تولید می‌کند درواقع مکمل صداهای فرکانس پایینی است که ساب‌ ووفر یا باندهای اصلی تولید می‌کنند. با اضافه شدن توییتر به سیستم، باندها به‌ صورت اتوماتیک وظیفه‌ ی تفکیک این فرکانس را از گردن خود باز می‌کنند و آن را به گردن توییترها          می‌ اندازند.

جهت خرید و درخواست نصب و همینطور دریافت مشاوره رایگان می توانید با کار شناسان ما ارتباط برقرار کنید

تکتاز آپشن | برگترین مرجع ارائه دهنده خدمات آپشن خودرو در ایران